Դեղին ջրի խնդիրը պետք է շատ լուրջ ընդունել: Colorրի գույնը փոխելու պատճառները տարբեր են, բայց դրանք վերացնելու համար բոլորն էլ անհապաղ գործողություն են պահանջում:
Մեծ թվով մարդիկ հաճախ բախվում են ամպամած ջրի խնդրի հետ: Այս դեպքում ջուրը ստանում է դեղին երանգ և տհաճ հոտ, իսկ խիտ նստվածքն ընկնում է տարայի հատակին: Այս երեւույթին ուղեկցող բազմաթիվ պատճառներ կան, որոնցից մեկը դրա բաղադրության մեջ երկաթի պարունակության ավելացված պարունակությունն է: Նման երկաթը միալենտ է և անկայուն, երբ այն մտնում է մարմին, այն օքսիդացվում է բազմաթիվ օգտակար քիմիական նյութերով, որոնք կենսական նշանակություն ունեն մարդու մարմնի համար: Ըստ այդմ, երկաթի ազդեցության տակ օգտակար նյութերը վերածվում են այլ միացությունների, հաճախ վտանգավոր: Այդ պատճառով երկաթի մեծ պարունակությամբ ջուրը չափազանց վնասակար է մարմնի համար: Պետք է շատ զգույշ լինել այս խնդրի նկատմամբ և երբեք դեղին ջուր չօգտագործել կերակուր պատրաստելու համար: Այս ջուրը լավագույն կերպով չի ազդում մարդու մաշկի վրա: Բաղադրության մեջ երկաթի ավելցուկը կարող է առաջացնել ալերգիկ ռեակցիա, դերմատիտ և ուժեղ ազդեցություն ունենալ արյան վրա: Հետևաբար, նույնիսկ լողանալու համար նախատեսված ջուրը պետք է զտվի հատուկ զտիչ սարքով: Կավե ապարների մոտությունը ստորգետնյա աղբյուրներին նպաստում է ջրհորի ջրի դեղնացմանը. Փոշանման մասնիկները մտնում են ջուր և տալիս դրան բնորոշ դեղին: երանգ Դա սովորաբար պատահում է, եթե ջրհորի կառուցման ընթացքում սխալներ են թույլ տվել դրա կառուցման տեխնոլոգիայի մեջ, և փայտե հատակի, մանրացված քարն ու ավազը զտող շերտերը պատշաճ կերպով սարքավորված չեն: Հաճախ աշնանը ջուրը վերածվում է դեղին լճակներում, լճերում և ջրի այլ մարմիններում: Այս վերափոխումը տեղի է ունենում ծառերից թափվող ջրի հետ շփման պատճառով, սկսվում է քայքայման բնական գործընթաց: Այս ռեակցիաների արդյունքում նրանք ստանում են չամրացված դեղին կազմավորումների տեսք, որոնք լուծվում են ջրում և տալիս դրան համապատասխան երանգ: Նմանատիպ գործընթաց կարելի է դիտարկել բացառապես լճացած ջրով ջրամբարներում, քանի որ արագ հոսք ունեցող գետերում ջուրը անընդհատ թարմացվում է:
