Էլեկտրամագնիսական դաշտը կյանք է տալիս բազմաթիվ սարքերի և մեխանիզմների, այն գործարկում է համակարգիչներ և լվացքի մեքենաներ, սուրճ պատրաստող սարքեր և էլեկտրական գնացքներ: Էլեկտրական ցանցը անհրաժեշտ է դարձել, նույնիսկ պարզապես անփոխարինելի մեքենաների և տեխնոլոգիաների ժամանակակից աշխարհում:
Դժվար է պատկերացնել XXI դարում մարդու կյանքը առանց էլեկտրականությամբ աշխատող սարքերի: Նրանք հարմարավետությամբ և հարմարավետությամբ լցնում են բնակարաններ, աշխատատեղեր և ծառայություններ: Եթե էլեկտրաէներգիան հանկարծ անհետանա Երկրի վրա, միանգամից կգա տնտեսական և հոգեբանական փլուզում:
Բացահայտման պատմություն
«Էլեկտրականություն» թեմայի բոլոր գիտական հայտնագործությունների նախահայրը հին հույն փիլիսոփա Թալեսն էր: Նա հայտնաբերեց, որ սաթը բրդյա գործվածքին քսելուց հետո կարող է մակերեսով գրավել փոքր զանգվածի առարկաներ: Այս իրադարձությունը տեղի է ունեցել մ.թ.ա. 7-րդ դարում: և դարձավ ապագայի մեծ տերության առաջին դիտարկումը:
«Էլեկտրաէներգիան» թարգմանվում է որպես «սաթ», իսկ «էլեկտրոնը» Հոմերոսի լեզվով հնչում է «սաթ»: Հույն գիտնականի երկար տարիների հայտնագործությունը դարձավ միայն մի հետաքրքրասեր փաստ, որը գործնական կիրառություն չուներ:
Շատ ավելի ուշ ՝ 1650-ին, գերմանացի Օտտո ֆոն Գերիկեն ստեղծեց էլեկտրականություն արտադրող մեխանիզմի առաջին նմանությունը: Guericke- ն ծծմբի գնդիկ է կցել մետաղական ձողին և դիտել առարկաները, այսինքն `էլեկտրաստատիկան գրավելու և վանելու նրա կարողությունը:
18-րդ դարի սկզբին և կեսին եվրոպացի գիտնականները նույնիսկ ավելի հեռուն գնացին ՝ հայտնաբերելով էլեկտրաէներգիայի նոր հատկություններ: Անգլիացի Ստիվեն Գրեյը փորձեր է անցկացրել հեռավորության վրա էլեկտրաէներգիայի փոխանցման վրա, իսկ Ֆրանսիայից Չարլզ Դուֆեյը եկել է այն եզրակացության, որ էլեկտրաէներգիայի եւս երկու տեսակ կա ՝ ապակի և խեժ: Դրանք առանձնանում են նաև այն ժամանակ, երբ այդ բնական նյութերը շփվում են բուրդի հետ:
Իրադարձությունների արագ զարգացում
Հետագայում բնագետների հայտնագործությունները հաջորդեցին մեկը մյուսին: Այն բանից հետո, երբ Պիտեր վան Մուշենբուրգը ստեղծեց առաջին էլեկտրական կոնդենսատորը 1745 թվականին, ամերիկյան Ֆրանկլինը ստեղծեց էլեկտրաէներգիայի «հեղուկ» տեսություն: Նա նախագծում է առաջին կայծակը և ուսումնասիրում էլեկտրական կայծակի բնույթը:
Էլեկտրաէներգիայի ուսումնասիրության վերաբերյալ նյութերը ճշգրիտ գիտություն են դարձել 1875 թ.-ին Կուլոնի օրենքը մշակելուց հետո: Իտալական Գալվանին էլեկտրաէներգիա է գտնում կենդանիների մկանային հյուսվածքի մեջ և 1791 թ.-ին այս երեւույթի վերաբերյալ տրակտատ է գրում: Նրա հայրենակից Վոլտը 1800 թվականին հնարում է առաջին գալվանական բջիջը ՝ ժամանակակից մարտկոցի նախատիպը:
Դանիացի ֆիզիկոս Օրսեստը էլեկտրամագնիսական փոխազդեցություն է հայտնաբերել 1820 թվականին: Ամպեր, Լենց, ouոուլ և Օմ աշխատանքները զգալի ներդրում են ունենում ֆիզիկայի մեջ և ընդլայնում էլեկտրականության գաղափարը:
Electricityամանակակից էլեկտրաէներգիայի գյուտի առաջընթացը Մայքլ Ֆարադեյի հետազոտությունն էր: 1834 թվականից հետո նա նկարագրում է էլեկտրական և մագնիսական դաշտերը և ստեղծում է առաջին էլեկտրական գեներատորը, որին հաջորդում է էլեկտրական շարժիչը:
Էլեկտրաէներգիայի հետազոտության պատմությունը լավ օրինակ է այն բանի, թե ինչպես են այս մեծության հայտնագործությունները միշտ եղել դարերի ընթացքում: Գիտնականների մի սերունդ բազմիցս փոխարինվում է մյուսով, մինչ այսօր ծանոթ բաները կդառնան այն, ինչ կան:
