Agingերացման պատճառները բազմազան են և բարդ: Unfortunatelyավոք, այսօր չկա մի միասնական տեսություն, որը լիովին բացատրի ծերացման մեխանիզմը: Այնուամենայնիվ, կան մի շարք այլընտրանքային վարկածներ, որոնք հաճախ լրացնում են միմյանց:
Հրահանգներ
Քայլ 1
Մարմնի ծերացումը բացատրող ամենատարածված տեսություններից մեկը թերեւս ինքնաոչնչացման գենետիկորեն բնորոշ ծրագրի վարկածն է: Ըստ այս տեսության կողմնակիցների, ապոպտոզը (բջիջների մահվան մեխանիզմը) բնորոշ է ոչ միայն առանձին բջիջներին, այլ ամբողջ օրգանիզմին ՝ որպես ամբողջություն: Պարզ ասած, յուրաքանչյուր անձ ունի կյանքի կանխորոշված տևողություն:
Քայլ 2
Հյուծման գաղափարի կողմնակիցները հակված են հավատալու, որ ժամանակի ընթացքում մարդու մարմինը քայքայվում և մաշվում է, ինչպես գործնականում մաշվում է այն ամենը, ինչ գոյություն ունի բնության մեջ: Դրանք ծերացումը մեր մարմնի առանձին մասերի մաշվածության գործընթաց է, որը համեմատելի է ցանկացած սարքավորումների մաշվածության հետ:
Քայլ 3
Մարդու մարմնի ծերացման մեխանիզմի մեկ այլ բացատրություն է ազատ ռադիկալների օքսիդացման տեսությունը: Այս հայեցակարգի համաձայն, մարդու մարմնի ոչնչացման որոշիչ գործոններից մեկը համարվում է նյութափոխանակության ընթացքում առաջացած ազատ ռադիկալների ազդեցությունը: Այս ագրեսիվ մոլեկուլները վնասում են այն ամենին, ինչի հետ նրանք շփվում են: Բջջային թաղանթները հատկապես ենթակա են դրանց ազդեցության: Հարկ է նշել, որ այս վարկածը բացատրում է ոչ միայն բուն ծերացման մեխանիզմը, այլ նաև այս գործընթացին ուղեկցող մի շարք պաթոլոգիաները ՝ կատարակտ, ուղեղի դիսֆունկցիա, քաղցկեղ, սրտանոթային հիվանդություններ և այլն:
Քայլ 4
Հաջորդ տեսությունը ծերացումը բացատրում է բջջային պահուստի կորստով: Մարմնի գրեթե բոլոր բջիջները ունակ են բաժանման: Բայց, ինչպես պարզվեց համեմատաբար վերջերս, յուրաքանչյուր բաժանումով ԴՆԹ-ի մոլեկուլների շղթան կրճատվում է, և հետևաբար, այդ բաժանումների քանակն, իհարկե, ինքնին է: Ինչ-որ պահի գենետիկ նյութի քանակն այլևս բավարար չէ բջջի կյանքը պահպանելու համար և, որպես արդյունք, այն մահանում է: Այսինքն ՝ ժամանակի ընթացքում մեր մարմինը կորցնում է վերականգնման և ինքնավերականգնման իր կարողությունը:
